Program RE@LNIE ODPOWIEDZIALNI

W kwietniu 2022 w ramach kampanii ,,Odłącz się - połącz się" szczególną troską dbamy o relacje ,,UŚPIJ EKRANY - OBUDŹ RELACJĘ"

Obudz-relacje-___-material_skierowany_do_rodzicow.pdf

---

Szanowni Państwo,

W marcu 2022 roku nasza szkoła zadeklarowała swój udział w programie edukacyjnym  RE@LNIE ODPOWIEDZIALNI,  skierowanym do szkół i przedszkoli w całej Polsce. Program jest częścią Ogólnopolskiej Kampanii Społecznej „Odłącz się - Podłącz się”.

Kampania jest odpowiedzią na nowe zagrożenia cywilizacyjne, na jakie obecnie narażone są dzieci już od najmłodszych lat, e-uzależnienia. Ma na celu:

• szeroką promocję dobrej, pozytywnej profilaktyki obejmującej najmłodsze dzieci i ich rodziny,
• uwrażliwienie dorosłych na problem nadmiernej obecności ekranów w życiu dzieci,
• pokazanie rodzicom, jak ważna jest uważność w relacji z dzieckiem.

W ramach jej realizacji uczniowie klas I - III będą miały okazję rozmawiać o wartości czasu bez korzystania z ekranów, a rodzice otrzymywać będą materiały i wskazówki promujące zdrowy tryb życia i relacje z dziećmi, dostępne na stronie naszej szkoły -  w zakładce AKADEMIA RODZICA.  Już teraz warto poczytać o wskazówkach, zagrożeniach dotyczących ,,UŚPIJ EKRANY – OBUDŹ ŚWIADOMOŚĆ”. Zachęcam również do czerpania wiedzy z e-platformy Kampanii ,,Odłącz się . Połącz się”. Zapraszam do współpracy.

                                                                             Bożena Oleszko pedagog szkolny

Materiały do zapoznania się:

 

Notatka-wizualna-Obudz-Swiadomosc-WSKAZOWKI-PDF.pdf

Notatka-wizualna-Obudz-swiadomosc-ZAGROZENIA-PDF-.pdf

Notatka-wizualna-Uspij_Ekrany_GLOWNA-PDF.pdf

---

POWRÓT DO NAUKI STACJONARNEJ - WSKAZÓWKI DLA RODZICÓW

 

OKAŻ WSPARCIE – rozmowa z własnym dzieckiem, wspólny czas, zabawa, troska i nasza uwaga to podstawowe warunki do prawidłowego rozwoju dziecka. Z ciekawością i zaangażowaniem staraj się towarzyszyć dziecku. Pytaj, szukaj odpowiedzi, sprawdzaj co stoi za nieprzyjemnymi emocjami dziecka. Dzieci nas potrzebują, szczególnie teraz, w czasach trudnej nauki zdalnej i izolacji od rówieśników. Lęki, pytania i wątpliwości, które pojawiają się wraz z powrotem dzieci do szkół mogą narastać –bądź blisko. Najlepiej mów wprost – jestem jakbyś mnie potrzebował/a.

 

UWAŻNOŚĆ I AKCEPTACJA EMOCJI –w sytuacjach trudnych, stresujących i ludzie dorośli borykają się z nieprzyjemnymi emocjami, takimi jak złość, frustracja, niepewność, zdenerwowanie. Te emocje również udzielają się naszym pociechom. Wszyscy mamy prawo do okazywania emocji –zauważmy je i nazwijmy. Ta uważność na dziecko, że może być mu trudno z powrotem do szkoły, że ma ono prawo do przeżywania tej sytuacji – to uwalnia i może nieść ogromną moc.

 

PLAN DNIA – rutyna, przewidywalność jest szczególnie znacząca dla młodszych dzieci szkolnych. W czasach zmienności, chaosu, częstych zmian decyzji niełatwo o poczucie zagrożenia, braku bezpieczeństwa. Dodatkowo dzieci (średnio do 7 r. życia) nie mają pojęcia czasu i usytuowania w czasoprzestrzeni, stąd może dodatkowo pojawić się poczucie lęku i napięcia. W tym czasie starajmy się okazywać pełne zrozumienie i komunikujmy o naszych zamiarach i planach z uwzględnieniem emocji dziecka.

 

BĄDŹ W KONTAKCIE Z WYCHOWAWCĄ – z pewnością bardzo ważny jest bieżący kontakt z wychowawcą. Zainteresowanie rodzica, czujność i troska jak funkcjonuje moje dziecko w szkole to ogromna wartość dla nauczyciela, jak i rodzica. Współpracujmy, przecież zależy wszystkim nam na komforcie i bezpieczeństwie dziecka.

 

 

SZUKAJ POMOCY U SPECJALISTY –szukanie pomocy często utożsamiane jest z faktem, iż jako rodzic nie jestem wystarczająco dobry/a, nie radzę sobie z własnym dzieckiem. Pojawiają się różne negatywne myśli i scenariusze, które demoblizują do podjęcia działania. Tymczasem wizyta u specjalisty szkolnego (psycholog/pedagog) czy specjalisty z zewnętrznej instytucji, to często kwestia troski o dziecko, dbania także o siebie, rozwianie wątpliwości. Szukanie wsparcia to ważna umiejętność życiowa, którą starajmy się modelować własnym dzieciom. To przekaz do dziecka, że w razie trudności masz prawo szukać wsparcia i to jest okej.

 

 

ZAPRASZAMY DO WSPÓŁPRACY. POMOŻEMY I ODPOWIEMY NA KAŻDY SYGNAŁ ZE STRONY RODZICA I UCZNIA 

 

Ewelina Sokołowska – psycholog szkolny

Bożena Oleszko – pedagog szkolny

 

---

Dziecięcy telefon zaufania 800 12 12 12

Stajemy w obliczu pogarszającej się sytuacji ochrony zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży. Jest to obecnie szczególnie palący problem, zważywszy, iż nasila się w wyniku dotkliwej dla nas wszystkich sytuacji związanej z panującą pandemią koronawirusa oraz wiążącymi się z nią przymusem izolacji, ograniczenia kontaktów, w tym też utrudnionej możliwości uzyskania pomocy psychologicznej w sytuacji wystąpienia potrzeby jej otrzymania.

Z uwagi na powyższe, przez wzgląd na troskę o dobro dzieci Rzecznik Praw Dziecka zainicjował przedsięwzięcie stanowiące jedną z możliwości odpowiedzi na potrzeby dzieci i młodzieży zmagających się z kryzysem psychicznym – całodobowy Dziecięcy Telefon Zaufania – 800 12 12 12 i dedykowany młodym ludziom czat internetowy prowadzony przez profesjonalnych psychologów.

List_do_Dyrektorow_szkol_o_telefonie_zaufania_i_czacie.pdf

List_Podlaskiego_Kuratora_Oswiaty_do_Dyrektorow_Szkol.pdf

---

WYKAZ INSTYTUCJI, DO KTÓRYCH MOŻNA ZGŁOSIĆ SIĘ O WSPARCIE

W RAMACH  POMOCY PSYCHOLOGICZNO – PEDAGOGICZNEJ

1. PORADNIA PSYCHOLOGICZNO - PEDAGOGICZNA w Bielsku Podlaskim  ul. Widowska 1,     17-100 Bielsk Podlaski  - tel. (85) 833 26 74
2. MIEJSKI OŚRODEK POMOCY SPOŁECZNEJ w Bielsku Podlaskim - tel.   (85) 730 20 06 ul. Kazimierzowska 18/3, 17-100 Bielsk Podlaski w tym Zespół interdyscyplinarny ds. przeciwdziałania przemocy w rodzinie w mieście Bielsk Podlaski
3. KOMENDA POWIATOWA POLICJI w Bielsku Podlaskim ul. Kopernika 7, 17-100 Bielsk Podlaski – tel. 85 831 03 12
4. MIEJSKA KOMISJA ROZWIĄZYWANIA PROBLEMÓW ALKOHOLOWYCH   ul. Kopernika 1,       17-100 Bielsk Podlaski – tel. (85) 730 43 50
5. POWIATOWE CENTRUM POMOCY RODZINIE ul. 3maja 17, 17-100 Bielsk Podlaski –    tel. 85 8332676 w tym Powiatowy Zespół ds. orzekania o niepełnosprawności telefon 85 833 26 77
6. PUNKT KONSULTACYJNY DS. PRZECIWDZIAŁANIA UZALEŻNIENIOM I PRZEMOCY W RODZINIE      17-100 Bielsk Podlaski ul. Sienkiewicza 11a

Kontakt w sprawie ustalenia terminu konsultacji ze specjalistą terapii uzależnień p. Wojciech Powichrowski  tel. 690 608 198,

kontakt w sprawie ustalenia terminu konsultacji ze specjalistą ds. przeciwdziałania przemocy w rodzinie p. Agnieszką Filipek - 572 183 266

7. CENTRUM DIAGNOSTYCZNO - TERAPEUTYCZNE ,,MOZAIKA” 17-100 Bielsk Podlaski ul. 3 Maja 12 tel. 502333856
8. ,,AXON” PORADNIA DLA OSÓB Z AUTYZMEM DZIECIĘCYM LUB INNYMI CAŁOŚCIOWYMI ZABURZENIAMI ROZWOJU – 15 – 740 Białystok ul. Antoniukowska 11 tel. (85) 743-88-63; kom. 518-499-008
9. PORADNIA PSYCHOLOGICZNO – PEDAGOGICZNA N1 W BIAŁYMSTOKU, ul. Piotrkowska 2, 15-439 Białystok – Tel. 85 744 53 50

11. PORADNIA ZDROWIA PSYCHICZNEGO DLA DZIECI I MŁODZIEŻY Samodzielny Publiczny Dziecięcy Szpital Kliniczny Tel. 85 745 05 00
12. OŚRODEK INTERWENCJI KRYZYSOWEJ W BIAŁYMSTOKU  ul. Włókiennicza 7, 15-464 Białystok – Tel. 85 744 50 27
13. OŚRODEK PROFILAKTYKI I TERAPII DLA DZIECI, MŁODZIEŻY I DOROSŁYCH ,,ETAP” w Białymstoku   ul. Włókiennicza 7, 15-464 Białystok  - Tel. 85 744 52 24
14. OŚRODEK PSYCHIATRII I PSYCHOTERAPII DZIECI I MŁODZIEŻY „EUREKA”  ul. Wesoła 17/1 15-307 BIAŁYSTOK    - Tel.  85742 27 88,      533544 633
15. PORADNIA ZDROWIA PSYCHICZNEGO DLA DZIECI I MŁODZIEŻY  - Samodzielny Publiczny Dziecięcy Szpital Kliniczny ul. Waszyngtona 17,                 15-274 BIAŁYSTOK   - Tel. 85 745 05 00
16. OŚRODEK PROFILAKTYKI I INTERWENCJI SPOŁECZNEJ OŚRODEK SZKOLENIA I WYCHOWANIA OHP ul. Supraślska 21  16-010 Wasilków Tel. 85 7185420
17. CARITAS DIECEZJI DROHICZYŃSKIEJ ul. Kościelna 4 , 17-100 Bielsk Podlaski Tel. 533177 1333, 793759355, 85876 71 91

                                                       Opracowała Bożena Oleszko – pedagog szkolny

---

---

Bezpieczny powrót do szkoły

   

 

---

„Nie ma dzieci – są ludzie” (J. Korczak)

Już za kilka dni kolejna ważna data w kalendarzu – 1 czerwca – DZIEŃ DZIECKA.

Dzieci to nasz prawdziwy skarb. Dziecko to jest także mały człowiek, który zaczyna budować swoje poczucie tożsamości i stara się znaleźć swoje miejsce w świecie. Dziecko - podobnie jak dorosły człowiek - ma swoje prawa do godnego życia -  w pokoju i spokoju, w miłości i  poczuciu bezpieczeństwa.

 Czy dzieci znają swoje prawa? W tym tygodniu nasze dzieciaki dzielą się swoją wiedzą  o prawach – aby je wszyscy znali i z nich korzystali. Zapraszamy do relacji z naszych działań w ,,Propozycje pedagoga szkolnego – dla ucznia”;

 

Mamo, tato, jestem Twoim dzieckiem

a Ty moim rodzicem – do końca życia!

 

Wyznaję Ci tu i teraz:

Przyglądam się Tobie mamo, tato.

Podziwiam Cię mamo, tato.

Naśladuję Cię mamo, tato.

Uczę się od Ciebie mamo, tato.

Słucham Cię mamo, tato.

Mówię do Ciebie mamo, tato.

Opowiadam Ci mamo, tato.

Powierzam Ci moje troski mamo, tato.

Dzielę się z Tobą moimi sukcesami mamo, tato.

Ufam Ci mamo, tato.

Cieszę się Tobą mamo, tato.

Kocham Cię mamo, tato.

A Ty?

Proszę!

Odpowiedz mi.

 

Rodzice, Opiekunowie i wszyscy dorośli, którzy na co dzień jesteście najbliżej swych pociech  -  ich radości i trosk -  życzymy Wam przede wszystkim niezliczonych dowodów miłości i powodów do dumy. Niech najcenniejszym prezentem z okazji Dnia Dziecka będzie uwaga i czas poświęcony dziecku, wspólna zabawa czy spacer.

                                Do usłyszenia wkrótce i pamiętajcie, że jestem do dyspozycji!   

                                                                              Bożena Oleszko                                                                                

---

Dzisiaj o ….najwspanialszej osobie na świecie

Każda rodzina jest do siebie podobna, a jednocześnie pięknie wyjątkowa. Zastanawialiście się, co sprawia, że tak się dzieje? To nasze małe zwyczaje, tradycje, wspólne chwile i wspomnienia sprawiają, że czujemy się jedyni w swoim rodzaju, niesamowici i wyjątkowi. Dlatego warto o nich pamiętać i je celebrować.  Już wkrótce Dzień Matki!

Matka  to najpiękniejsze słowo na  świecie. Oznacza wszystko: miłość, bezinteresowność, zrozumienie, nadzieję i poświęcenie. Matka to dar od Boga, który kocha i kochać będzie. Matka to bezcenny skarb, który strzec trzeba w nocy i we dnie. Matka to na ranę plaster, kiedy jest smutno i źle. Matka to ster, który pilnuje byś nie zatopił się. Matka to wiara w nas, kiedy mamy dni zwątpienia.

Wszystkie Mamy wiedzą , że dzieci to wielka radość, ale i wielka odpowiedzialność. Wielkie szczęście, ale i wielkie zadanie. Wielkie wyrzeczenia, ale i wielka satysfakcja.

Nasi uczniowie choć drogich prezentów dla  Mam nie mają, ale szczere życzenia składają. Zajrzyjcie więc proszę w ,,Propozycje pedagoga szkolnego – dla ucznia” i poczytajcie, co mówią dzieciaki o najwspanialszej osobie na świecie.

A ja dla wszystkich Mam taki kuponik dam:

               

                               Do usłyszenia wkrótce i pamiętajcie, że jestem do dyspozycji!   

                                                                              Bożena Oleszko 

---

Dzisiaj o tym, że ……,,WARTO SIĘ ZATRZYMAĆ …”

Czas przedłużającego się przebywania w domu, ograniczenie przestrzeni, brak wyboru sposobu spędzania czasu tak, na jaki każdy z nas miałby ochotę, może być trudną, stresującą sytuacją zarówno dla naszych dzieci, jak i dla nas rodziców.

Jeśli nie zadbamy o swój odpoczynek, sen, ruch fizyczny, przyjemności trudno będzie nam znaleźć siłę, by zachować energię do działania.

Nasi uczniowie chętnie podzieli się swoją aktywnością z kolegami. Można je obejrzeć w ,,Propozycje pedagoga szkolnego – dla ucznia”. Zachęcam i dziękuję Wam rodzice za wspólne dzieło naszej galerii.

Wydaje się, że relaks jest bardzo prosty do osiągnięcia. Okazuje się jednak, że często mamy problem z wypoczynkiem. I choć każdy z nas ma inne potrzeby, a najlepsze rezultaty mają sposoby wypracowane samodzielnie, to może skorzystacie Państwo z propozycji ,,Kalendarza działań pełnych znaczenia” (udostępniam za wiedzą i zgodą autora). Może warto się zatrzymać, choć na chwilę, bo jak mówił A. Kamiński  "Nie można funkcjonować ciągle jak motor i nie można ciągle biec we wspólnym zaprzęgu".

                     Do usłyszenia wkrótce i pamiętajcie, że jestem do dyspozycji!

                                                         Bożena Oleszko, pedagog szkolny

---

Dzisiaj ….o podróżach tych małych i tych dużych

Zaczął się maj… czas wypraw bliższych czy dalszych, grillowania, spotkań rodzinnych. Zanim jednak sytuacja wróci do normy, dłuższe wyprawy musimy zaplanować na później. Skupmy się na tym, co możemy zrobić tu i teraz.

Na wycieczkę zabierają Was dzisiaj nasi uczniowie, którzy podjęli wyzwanie. Każdy odwołał się do własnych doświadczeń, dlatego za podróż uznaliśmy okolicę własnego domu – widok z naszego okna. Ze starannością chcieli przekazać to, czego sami czasami nie dostrzegali. Wszystkim, którzy podjęli wyzwanie należą się ogromne podziękowania. Brawo! Zajrzyjcie więc proszę w ,,Propozycje pedagoga szkolnego – dla ucznia”.

Jak sami widzicie nawet drobne rzeczy, takie jak widok z naszego okna mogą nam sprawiać radość. Warto je dostrzegać! To one składają się na nasze poczucie szczęścia.

Rodzicu - dzieci uwielbiają słuchać historii z dzieciństwa swoich rodziców. Najlepiej oczywiście, jeśli wiążą się z jakimś zabawnym wydarzeniem, z którego można się razem pośmiać. Porozmawiajcie  z dziećmi o Waszych podróżach - tych małych i tych dużych. Jaką podróż wspominacie jako najcenniejszą? Czego was ta podróż nauczyła? Co było w niej dla was najważniejsze?  Może macie zdjęcia z tych podróży, np. z waszego dzieciństwa czy młodości, które chcecie pokazać dziecku? A może jest jakieś miejsce, do którego chcielibyście pojechać ponownie i pokazać je waszym dzieciom?

Nawet jeśli teraz nie możemy nigdzie wyjechać, możemy odlecieć gdzieś myślami -  zamknijcie oczy i pomyślcie… Co to za miejsce? Jak się tam dostaliście? Jaka jest pogoda? Kogo tam spotkaliście? Jak się czujecie?

A może w domu stoją zdjęcia, pamiątki z rodzinnych wypraw?  Przyjrzyjcie się im i powspominajcie. Wracajcie do tych chwil!

Nie trzeba wiele, żeby poczuć radość podróżowania.  Przekonajcie się sami, a więc…. komu w drogę, temu czas!

                    Do usłyszenia wkrótce i pamiętajcie, że jestem do dyspozycji!   

                                                                                   Bożena Oleszko                                                                                  

---

Pozytywna energia – ma wielką moc – wykorzystajmy jej siłę!

Zbliża się weekend. W normalnych warunkach szukalibyśmy już pomysłów na spędzenie długiego, majowego weekendu. Pozostajemy dalej w domach i dużo się dzieje nie tylko wokół nas, ale też w nas. Emocje towarzyszą nam każdego dnia. Wszystko co robimy, wzbudza w nas radość, smutek, ciekawość, rozżalenie, zadowolenie, a nawet złość. Większość z nas zaczyna odczuwać znużenie powtarzalnością dni. Nasza uwaga z łatwością kieruje ku negatywom.

Każda z tych emocji jest nam potrzebna. Nie ma na świecie człowieka, który by ich nie odczuwał.

Zadbajmy o siebie i na przekór wszystkiemu podejmijmy wyzwanie – Tydzień  pozytywnej energii, pozytywnego myślenia, dobrych rzeczy! Każdego dnia postaraj się wpisać co najmniej jedną dobrą rzecz, która się wydarzyła. Dzielcie się swoja pozytywna energią z bliskimi!

Nasi uczniowie chętnie  przekazali swoją pozytywną energię nie tylko swoim szkolnym kolegom, ale i całej naszej społeczności szkolnej, do której i Wy Rodzice należycie. Fotki w barwnych strojach, emocje i uczucia wyrażone na nich mają wielką moc! Wykorzystajcie ich siłę!

Efekt naszej wspólnej pracy można obejrzeć w ,,Propozycje pedagoga szkolnego – dla ucznia”.

Rodzicu!

W imieniu własnym, jak również Dyrekcji szkoły i rady pedagogicznej dziękujemy, że Jesteś wsparciem dla nas i dla swoich dzieci. Cenimy Twój wysiłek w kształceniu na odległość.

 

                    Do usłyszenia wkrótce i pamiętajcie, że jestem do dyspozycji!   

                                                                                   Bożena Oleszko                                                                                

---

Dzisiaj o  …….TĘSKNOCIE

Tęsknisz? To znaczy, że ktoś jest ci bliski.

Nie odwiedzamy bliskich i pewnie czujemy za nimi silną tęsknotę. Pozwólmy sobie na nią. Tęsknota informuje nas, kto jest dla nas ważny. A także o tym, czego naprawdę nam brakuje?

Poczuć tęsknotę

Można tęsknić za miejscem, za czasem, za wspomnieniem. Tęsknocie towarzyszą różne nieprzyjemne emocje, takie jak smutek czy złość, a także lęk, niepokój i bezsilność. Tęsknota jest ważną informacją o potrzebach dziecka, o tym, co aktualnie jest dla niego istotne. Rozmawianie z nim o tym, co przeżywa, pomaga mu lepiej radzić sobie z natłokiem emocji. 

Najlepszą rzeczą, jaką możemy wtedy zrobić, jest pozwolenie mu na przeżycie tych emocji. Nie pocieszać na siłę, nie tłumaczyć, że to, co jest teraz, się nie liczy, bo kiedyś zobaczy babcię i dziadka czy też swoich przyjaciół, kolegów ze szkoły. Doświadczanie tęsknoty razem z bliską osobą sprawi, że po pewnym czasie straci ona trochę na intensywności. A mały człowiek nauczy się, że sytuacja, w której się znajduje, jest trudna, ale jest w stanie sobie z nią poradzić. Gdy w przyszłości przydarzy mu się coś podobnego, to może być lepiej przygotowany, aby poradzić sobie z towarzyszącymi temu doświadczeniu emocjami. To samo dotyczy dorosłych – w końcu niejeden z nas teraz przeżywa tęsknotę, z którą nie zawsze sobie dobrze radzi.

Czytając przemyślenia swoich uczniów, słuchając i dzieląc się o tym z innymi  - najczęściej słyszę o tęsknocie …za szkołą, klasą, kolegami, swoją Panią, szkolnym hałasem na korytarzach szkolnych, za szkolnymi obiadami …..  pojawił się plan, sposób na wyrażenie naszej Tęsknoty, by łatwiej przeżyć, to co czujemy, a może też, żeby lżej było nam wszystkim na  sercu. Otóż w ramach zintegrowanych działań podjętych wspólnie z  uczniami  pozdrowiliśmy całą społeczność szkolną. ,,PIĄTECZKĄ” dla całej ,,PIĄTECZKI”. Dziękuję rodzicom za włączenie się do akcji. Efekt naszej pracy można obejrzeć w ,,Propozycje pedagoga szkolnego – dla ucznia”.

A Wy Rodzice  - Za kim lub za czym najbardziej tęsknicie?

Dla Was też znalazłam sposób na wyrażenie naszej Tęsknoty - by łatwiej przeżyć, to co czujemy, a może też, żeby lżej było na sercu.

Oto Przepiśnik świąteczny (źrodło: www. borntoperform) z akceptacją  udostępnienia  i częstowania innych wybranym kawałkiem.

 

UDOSTĘPNIAJCIE  I   CZĘSTUJCIE   TYCH,  ZA KTÓRYMI   TĘSKNICIE!

 

 

                      Do usłyszenia wkrótce i pamiętajcie, że jestem do dyspozycji!

                                                                                   Bożena Oleszko                                                                                

Materiał przygotowany w oparciu o ,,Instytut Dobrego Życia i Kulczyk Foundation”

---

DZISIAJ…. O WDZIĘCZNOŚCI i WSPARCIU

,,Dziękuję Ci”… ..Jestem z Tobą”

Te dwa sformułowania, szczerze wypowiadane są jak balsam na nasze złe samopoczucie.

Wsparcie pomaga nam przetrwać trudne momenty - czujemy, że nie jesteśmy sami, a razem zawsze łatwiej jest stawiać czoła problemom. Wdzięczność zaś to sztuka doceniania czyjejś pomocy, ale też dostrzeganie drobnych rzeczy wokół nas. Nawet tych najmniejszych.

Przetrwaliśmy kolejny tydzień w niełatwych warunkach - Święta Wielkanocne inne niż zawsze – pogratulujcie sobie.  A podsumowując ten tydzień, zastanówmy się, co się wydarzyło w tym czasie? Warto skupić się na wdzięczności – nie tylko innym, ale i sobie –  że daję radę, że wciąż mamy za co być wdzięczni.

Za co więc możemy być wdzięczni?

Nauczmy dziecko wyrażać wdzięczność. Jest to jeden z najlepszych sposobów na zwiększenie własnego poczucia szczęścia. Docenianie tego, co jest wokół nas jest niezwykle cenną umiejętnością. Pozwala nam być bardziej zadowolonym z naszego życia. Wdzięczność wpływa pozytywnie na nasze samopoczucie .

Liczą się małe rzeczy 

Codziennie każdy członek rodziny może zapisać jedną  rzecz, za którą jest wdzięczny w tym momencie  i wrzucić zapisaną myśl np. do: słoika, pudełka czy woreczka wdzięczności. Po powrocie do rzeczywistości odczytacie wspólnie wszystkie kartki. Młodsze dzieci mogą powiedzieć, rodzic zapisze lub narysować.

Wdzięczność: że żyję, że mogę słuchać ptaków, że mam swój dom, że jest ktoś bliski obok mnie, że mam co jeść………

Rodzinne ciepło i okazywanie wsparcia bliskim

Porozmawiajcie:

• o przykładach, w których czuliście wsparcie rodziny
• Jakie uczucia Wam wtedy towarzyszyły?
• Dlaczego tak ważne jest okazywanie sobie miłości i wsparcia?
•  W jaki sposób okazujecie lub możecie okazywać wsparcie bliskim?
• A teraz usiądź wygodnie i wyobraź sobie…….. ,,Moje bezpieczne miejsce”

                    Do usłyszenia wkrótce i pamiętajcie, że jestem do dyspozycji!   

                                                                                    Bożena Oleszko 

Materiał przygotowany w oparciu o ,,Instytut Dobrego Życia i Kulczyk Foundation”

---

Katarzyna Trzyna - pedagog szkolny

---

RODZICU! Czy chcesz zaprzyjaźnić się ze złością, zapoznać z empatią albo spojrzeć w oczy radości? Przez kolejne tygodnie będę proponować ćwiczenia, które pomogą dzieciom (ale i dorosłym) poznać świat emocji i wartości, którymi kierujemy się w życiu. Bądźmy blisko, szczególnie w tym trudnym czasie. Dzisiaj o WOLNOŚCI.

Emocje są jak goście  - przychodzą i odchodzą. Zaprośmy je do siebie

Warto rozmawiać ?    Dlaczego tak ważne jest wspieranie dzieci w rozwoju umiejętności rozpoznawania, nazywania i wyrażania uczuć oraz emocji? Ponieważ emocje i uczucia są jak goście. Nawet kiedy są niezapowiedziani, pozwólmy im wejść do domu, usiąść, opowiedzieć, co się wydarzyło, wysłuchajmy ich, a oni sami wyjdą po pewnym czasie. Jeśli zaś będziemy im odmawiać możliwości wejścia do domu, nie będziemy ich słuchać, to szczególnie te gwałtowne i trudne będą waliły do naszych drzwi, okien, próbowały wejść do piwnicy albo wcisnąć się przez komin i nic dobrego z tego nie wyniknie, spowodują jedynie zniszczenia i problemy.

Jak rozmawiać?

Rozmowę o emocjach najlepiej rozpocząć w dobrym momencie. Pytanie: jak go stworzyć. Spróbujmy wpleść takie tematy do naszego codziennego życia, nie czekać na sytuację kryzysową. Szczególnie teraz, kiedy jesteśmy razem w domu i dużo się dzieje nie tylko wokół nas, ale też w nas. Jak to zrobić? Dobrym pretekstem do poruszenia tematu emocji mogą być bajki. Ich czytanie czy słuchanie świetnie wycisza dzieciaki i zachęca do rozmowy. Warto zacząć od dobrania bajki do tematu, który chcemy poruszyć – czy to będzie poczucie wdzięczności, zazdrość czy niepoddawanie się, kiedy coś nie wychodzi (dostępne w Internecie)

Bajki i starsze dzieci 

Ze starszymi dziećmi, szczególnie nastolatkami, poruszanie tematów emocji i uczuć może być jeszcze większym wyzwaniem. Zwłaszcza jeśli dotąd nie rozmawiało się o nich na co dzień, a tylko w sytuacjach kryzysowych. Nawiązując do sytuacji, w której pozostajemy w domu, możemy przywołać swoje wspomnienia. Rozmawiajmy o wpływie obecnej sytuacji na to, jakie emocje teraz przeżywamy lub jakie mogą Nam towarzyszyć. 

Twoje doświadczenia się liczą. Propozycje aktywności:

• Porozmawiaj z dzieckiem o tym, czym dla niego i dla ciebie jest wolność. Teraz to szczególnie ważny temat, a być może inaczej przeżywany przez ciebie, a inaczej przez dziecko.   Słuchaj uważnie, nie naciskaj. Nawet jeśli przy pierwszym podejściu nie uda ci się otwarcie porozmawiać, nie zrażaj się i spróbuj wrócić do tematu przy innej okazji
• Opowiedz dziecku o tym, kiedy Ty jako nastolatka/nastolatek poczułaś/poczułeś się wolna/wolny. Co to była za sytuacja i jak się wtedy czułaś/czułeś?
• Omówcie ograniczenia wolności, które są dla Was trudne − u dziecka w szkole, u Ciebie w pracy.

Materiał przygotowany w oparciu o ,,Instytut Dobrego Życia i Kulczyk Foundation”

                                                          Bożena Oleszko – pedagog szkolny

---

 

---

---

---

Jak rozmawiać z dziećmi?

---

50 ZDAŃ, KTÓRE TRZEBA POWTARZAĆ DZIECKU

Galeria: http://sp5-bielskp.edupage.org/photos/?photo=album&gallery=163

 

   

Zdarza się, że okazując wsparcie, zadowolenie czy wiarę w dziecko ograniczamy się do najprostszego „dobrze”, „bardzo dobre” lub „świetnie”.
Aby dziecko zrozumiało, że je kochamy, rozumiemy i akceptujemy warto wyrażać się w sposób bardziej ekspresyjny i zróżnicowany.

Psycholog dziecięcy i rodzinny, Ekaterina Kes, opracowała listę zdań, które bardzo poprawiają komunikację z dzieckiem. I nie chodzi o to, aby przekazywać te zdania w dokładnie takiej formie, jaką proponuje Ekaterina Kes. Po prostu zaczerpnij ich esencję i wyraź emocje oraz odczucia swoimi zdaniami.

 

OKAZYWANIE WSPARCIA

Ufam Ci!

Wierzę w Ciebie!

Szanuję Twoją decyzję.

To nie jest takie łatwe, ale wiem, że się Ci uda.

Robisz to dobrze.

Jak tego dokonałeś?

Pokaż mi jak to robisz!

Robisz to lepiej niż poprzednio. Jesteś w tym coraz lepszy!

Wydaje mi się, że robisz to dobrze.

 

DOCENIANIE WYSIŁKU I WŁOŻONEGO TRUDU

Widzę, że pracowałeś ciężko, aby to osiągnąć.

Widzę, jak dużo wysiłku w to wkładasz. Trzymaj tak dalej!

Włożyłeś w to dużo pracy i dobrze Ci wyszło.

Podoba mi się, jak to robisz.

Ile czasu Ci to zajęło? Świetna robota!

Wiem, ile Ciebie to kosztowało.

Musiałeś to dobrze zaplanować, aby osiągnąć taki efekt.

Gratuluję! Twój wysiłek się opłacił.

 

OKAZYWANIE RADOŚCI ZE WSPÓLNIE SPĘDZONEGO CZASU

Czas, który razem spędziliśmy jest dla mnie bardzo cenny.

Już nie mogę się doczekać, aż to powtórzymy.

Jesteś kimś bardzo interesującym.

Bardzo dobrze się z Tobą bawiłem!

Jestem szczęśliwy, gdy spędzamy razem czas.

Dobrze się czuję, gdy jesteś blisko.

 

ANGAŻOWANIE W OPINIOWANIE

Jak się Ci wydaje?

Dobrze się z tym czujesz?

Co Ci się w tym najbardziej podoba?

Co o tym myślisz?

Podoba się Tobie to jak wyszło?

Jak myślisz, wyszło lepiej niż poprzednim razem?

Jak się w związku z tym czujesz?

 

DOCENIANIE POMOCY I WKŁADU

Dziękuję za pomoc przy…

Dziękuję za to, co zrobiłeś.

Dziękuję za Twoją pomoc.

Dziękuję, że mnie rozumiesz.

Bardzo mi pomagasz, jestem Ci wdzięczny.

Jesteś świetnym pomocnikiem!

Dzięki Twojej pomocy zajmie mi to mniej czasu.

Dzięki Twojej pomocy wszystko jest już posprzątane.

 

DOCENIANIE TEGO CO WIDZISZ

Wow! Ale czysty pokój!

Jak świetnie, że łóżko jest pościelone.

Jakich ładnych kolorów używasz.

Widzę, że się mocno wysiliłeś.

Sam tego dokonałeś! Gratuluję!

 

WYRAŻANIE EMOCJI

Bardzo lubię robić to z Tobą.

Jestem szczęśliwy, gdy zostaję z Tobą w domu.

Myślę, że jesteśmy dobrym zespołem.

Lubię, gdy to mówisz.

Jestem szczęśliwy, że Ciebie mam.

Czuję się dobrze, gdy mi pomagasz.

 

Oryginalna publikacja materiału Ekateriny Kes: www.ipsyholog.ru 
Tłumaczenie na polski: Monika Marciniak

---

 UCZNIU, PRZYJDŹ DO PEDAGOGA, GDY: 

·         jesteś samotny, czujesz, że nikt Cię nie rozumie;

·         nie potrafisz porozumieć się z nauczycielem, rodzicem, kolegą;

·         masz problemy rodzinne, znajdujesz się w trudnej sytuacji materialnej;

·         chcesz podzielić się swoją radością, ale nie wiesz w jaki sposób;

·         masz ciekawe pomysły, którymi chcesz się podzielić;

·         przyjdź także z każdą sprawą, z którą sam nie potrafisz sobie poradzić!

 PAMIETAJ! NIE JESTEŚ SAM ZE SWOIM PROBLEMEM! 

RODZICU, ZWRÓĆ SIĘ DO PEDAGOGA SZKOLNEGO, GDY: 

·         niepokoi Cię zachowanie dziecka;

·         chcesz porozmawiać o dziecku i Twoich relacjach z nim;

·         masz pytania dotyczące wyników w nauce dziecka i jego funkcjonowania w szkole;

·         potrzebujesz wsparcia w procesie wychowania;

·         masz pytania i nie wiesz do kogo się z nimi zwrócić;

·         szukasz pomocy!

                                                            ZAPRASZAM!

Bożena Oleszko

---

ADAPTACJA UCZNIÓW KLAS I DO NOWEGO ŚRODOWISKA SZKOLNEGO

 

 ,,Gdyby człowieka porównać do drzewa, to wczesne dzieciństwo zaczyna się od rozwoju korzeni, z których wyrasta pień z konarami.

Jeśli popełni się błędy na etapie korzeni, to mimo wyrastania ze zdrowego nasienia,

jego pień i konary mogą być zdeformowane”.

                                                                                                                          W. Brejnak

        Każda zmiana w życiu człowieka przynosi ze sobą przeżycia radosne, ale czasami też doznania bolesne i trudne. Takim ważnym momentem, zmieniającym zupełnie dotychczasowe życie dziecka jest przekroczenie progu szkoły i sprostanie nowym obowiązkom, wymaganiom i sytuacjom. Bycie uczniem klasy I to nowe obowiązki, nowi koledzy, nowa pani. To moment trudny dla wszystkich, nie tylko dla dzieci,  rodziców, ale również dla nas nauczycieli. Chcielibyśmy, aby każdy uczeń czuł się tutaj dobrze i bezpiecznie.

To my rodzice i nauczyciele powinniśmy pomóc odnaleźć się w tej nowej rzeczywistości.

Jak pomóc pierwszoklasiście – kilka wskazówek dla rodziców

Rodzice powinni zapewnić dziecku:

• miejsce do odrabiania lekcji, dopilnować by zjadło śniadanie, by miało drugie śniadanie do szkoły;

• systematyczną realizację obowiązku szkolnego – zadbajmy o to, by nasze dziecko systematycznie uczęszczało na zajęcia szkolne;

• monitorowanie edukacji – sukcesów, trudności dziecka – prowadząc obserwację oraz pracując z dziećmi na przestrzeni lat, w każdym zespole klasowym możemy spotkać uczniów, którzy napotykają na pewne trudności dydaktyczne i wychowawcze. Aby jak najszybciej dostrzec i zrozumieć przyczynę jakichkolwiek trudności niezbędna jest współpraca z rodzicami, by ewentualna pomoc psychologiczno pedagogiczna mogła rozpocząć się od pierwszego dzwonka.  Nasza szkoła zapewnia  specjalistyczną pomoc takim uczniom poprzez pracę korekcyjno – kompensacyjną, wyrównawczą, logopedyczną, rewalidacyjną, socjoterapeutyczną czy zajęcia z gimnastyki korekcyjnej, koła zainteresowań.

Zachęcam do współpracy z wychowawcą klasy, pedagogiem szkolnym – dobrze , by rodzic poinformował o szczególnych zaleceniach wobec dziecka, np. ze względu na stan zdrowia, o sytuacji rodzinnej. Jestem przekonana, że w każdej sytuacji wasze dzieci, jak również Państwo będziecie otoczeni życzliwą opieką wychowawców. Troska o powodzenie dziecka w nauce, zapobieganie niepowodzeniom szkolnym wymaga od nas znacznego wysiłku i pracy. Jest to jednak wkład, który zaprocentuje na sukces szkolny.

Rodzicu!

• Akceptuj swoje dziecko, takim jakie jest!

• Obserwuj swoje dziecko – a dowiesz się czy ma problemy, kłopoty, trudności w nauce czy w kontaktach rówieśniczych!

• Wykazuj zainteresowanie, nie bądź obojętny, dziecko powinno liczyć na Twoją pomoc!

Naszym pierwszakom życzę, aby pokonanie progu pierwszej klasy nie sprawiało trudności, a nauka przyniosła wam wiele radości. Rodzicom życzę, aby ten czas w szkole upłynął w atmosferze owocnej pracy, z której efektów będziemy mogli wspólnie się cieszyć. Już dziś zapraszam do współpracy.

Bożena Oleszko

---

ADAPTACJA UCZNIÓW KLAS CZWARTYCH DO NOWEGO ŚRODOWISKA SZKOLNEGO  

Początek klasy IV szkoły podstawowej to czas niezwykle trudny dla uczniów, jak i dla Państwa. Wasze dzieci. rozpoczynają kolejny etap nauczania i muszą przystosować się do nowych warunków nauki, nowych nauczycieli i ich wymagań. Nauczanie na każdym z etapów edukacyjnych wiąże się z fazami rozwojowymi dziecka – z etapami w jego rozwoju psychicznym, osobowym i intelektualnym.

Drugi etap edukacyjny przypada na klasy IV – VI, tj. wiek 10 – 12 lat. Jest to początek wyrastania z dziecięctwa ku młodzieńczości, czas intensywnych przemian we wszystkich sferach osobowości, zwłaszcza w sferze moralnej, intelektualnej, uczuciowej.

Najwięcej uwagi w tym okresie psychologowie poświęcają na rozwój młodego człowieka w zakresie przystosowania go do życia w społeczności. Rozwój społeczny dziecka wymaga w tym okresie zaistnienia i współdziałania w grupie rówieśniczej – jest to okres ,,chęci posiadania przyjaciela”. Dla porównania I etap kształcenia to okres dziecięcego egoizmu. Celowe jest, aby grupa rówieśnicza nie pozostawała poza kontrolą dorosłych.

Wiadomo, że każda jakakolwiek zmiana jest momentem trudnym i wywołującym niepokój. To my, rodzice i nauczyciele powinniśmy pomóc dziecku odnaleźć się w tej nowej rzeczywistości. W trosce o adaptację do nowych warunków odbywa się dzisiejsze spotkanie.

Jak pomóc czwartoklasiście? - wskazówki dla rodziców, rodzic powinien:

1. Poinformować wychowawcę o szczególnych zaleceniach wobec dziecka (np. ze względu na stan zdrowia, specyficzna sytuacja rodziny).
2. Śledzić postępy dzieci (pomagać, ale nie odrabiać zadań; częsty kontakt z wychowawcą, nauczycielami poszczególnych przedmiotów).
3. Chwalić, zachęcać, nagradzać dziecko – to motywuje do dalszej pracy.

Rodzice powinni:          

- dopilnować by zjadło śniadanie;

- zapewnić mieć miejsce do odrabiania lekcji, bezwzględny spokój;

- nie zapominajmy też, że dziecko nasze  powinno mieć czas na zabawę i odpoczynek;

- pozwólmy dziecku oswoić się z nową sytuacją, dopiero później proponujmy zajęcia dodatkowe.

 Wiem, że przejście z III do IV klasy to moment trudny dla wszystkich: dla uczniów, rodziców, nauczycieli.  Jestem jednak przekonana, że w każdej sytuacji wasze dzieci, jak również Państwo będziecie otoczeni życzliwą opieką wychowawców oraz nauczycieli. Nauczyciele są tu dla waszych dzieci, nauczyciele – oni są tu dla Państwa. Nie tylko będą przekazywać wiedzę, konkretne umiejętności ale również wspierać Państwa w wychowaniu. Tak jak Państwo chcemy by byli w przyszłości dobrymi szlachetnymi ludźmi.

Troska o powodzenie dziecka w nauce, zapobieganie niepowodzeniom szkolnym wymaga od nas znacznego wysiłku i pracy. Jest to jednak wkład, który zaprocentuje na sukces szkolny, a także na  przyszłe osiągnięcia już w samodzielnym życiu. 

Podsumowując całą wypowiedź, zwracam się do państwa z prośbą:

- akceptujcie swoje dziecko takim jakie ono jest;

- obserwujcie swoje dziecko – dowiecie się czy ma problemy, kłopoty;

- wykazujcie zainteresowanie, nie bądźcie obojętni;

- nauczcie dzieci radzić sobie ze stresem (uświadomcie im, że stres jest częścią życia, że nie zawsze będą się w stanie od niego uwolnić, że nie zawsze rodzice będą pod ręką);

- wasze dziecko powinno liczyć na pomoc rodziców. 

Wszelkie działania mają szansę powodzenia jedynie wtedy, gdy będą stosowane przy współpracy szkoły i domu rodzinnego ucznia. Swoim koleżankom i Państwu życzę aby rok szkolny upłynął w atmosferze owocnej współpracy, z której efektów będziemy mogli wspólnie się cieszyć. Naszym czwartoklasistom życzę, aby pokonywanie progu czwartej klasy nie sprawiało trudności, a nauka przynosiła wiele radości w odkrywaniu tego, co jeszcze nie znane.

           Zapraszam do współpracy – Bożena Oleszko – pedagog szkolny.

---

PRZECIWDZIAŁANIE AGRESJI I PRZEMOCY W SZKOLE

     Sytuacja wychowawcza w szkole pokazuje na pewne powtarzające się problemy wychowawcze, z którymi mamy do czynienia na co dzień: brak zainteresowania nauką, brak dyscypliny na lekcjach, bezradność rodziców wobec swoich dzieci, szczególnie wśród uczniów sprawiających kłopoty wychowawcze. Jest to problem mniejszości, ale problem bardzo istotny.

Problemem wychowawczym są również zachowania agresywne w relacji uczeń – uczeń. Agresja jest zjawiskiem, które staje się coraz większym problemem polskich szkół. Telewizja donosi o kolejnych przypadkach pobić uczniów przez rówieśników, psychicznego znęcania się, przemocy nauczycieli wobec dzieci, a coraz częściej także agresji uczniów wobec nauczycieli. Obniża się przy tym wiek zarówno sprawców, jak i ofiar przemocy. 

    Wzrost zachowań agresywnych na terenie szkoły potwierdzają codzienne obserwacje nauczycieli, jak również rodziców. Najczęściej spotykamy się z agresją fizyczną: kopaniem, biciem, pobiciem się, pluciem, popychaniem, zabieraniem przedmiotów, niszczeniem własności innych uczniów. Inną formą jest agresja psychiczna – dokuczanie, przezywanie, wyśmiewanie, obrażanie, rozpowszechnianie plotek, wykluczanie z grupy, wyizolowanie kogoś z grupy.

    Stawiamy sobie pytanie, dlaczego uczniowie zachowują się agresywnie? Dlaczego niektórzy uczniowie częściej  iż inni zachowują się agresywnie?

    Przyczyn tego zjawiska doszukujemy się w kilku obszarach:

1. Czynniki biologiczne

– mamy uczniów z temperamentem. Dziecko o ,,gorącym” temperamencie jest bardziej narażone na wytworzenie u siebie wzorców agresywnych zachowań

- są uczniowie z zaburzoną dynamiką procesów nerwowych – przejawiającą się w postaci nadpobudliwości psychoruchowej, która wiąże się ze wzmożoną aktywnością dziecka i problemami w kontrolowaniu swojego zachowania.

  2.   Wielu przyczyn agresji naszych dzieci upatruję w jego pierwszym środowisku wychowawczym jakim jest rodzina.

- brak ciepła i zaangażowania w sprawy dziecka ze strony rodziców

- brak bliskiego kontaktu z dzieckiem – nadmierny dystans uczuciowy, chłód, wpływa na to, że dziecko jest wrogo nastawione na otoczenie

- agresywne zachowania rodziców wobec dzieci.

Agresja jest zachowaniem, którego można nauczyć się poprzez obserwację lub bycie obiektem takich zachowań.

Dzieci, które są traktowane agresywnie przez swoich rodziców podobnie zachowują się wobec swoich rówieśników (szczególnie słabszych).

3. Wpływ grupy rówieśniczej

Grupa rówieśnicza jest dla dzieci ważnym obszarem odniesienia

- naśladowanie agresywnych zachowań tych osób, które są ważne i atrakcyjne w grupie

- zmniejszenie się osobistej odpowiedzialności za agresywne zachowania poprzez ,,rozłożenie” jej pomiędzy więcej osób, bo ,,wszyscy to robią”

- zmniejszenie kontroli nad swoim zachowaniem pod wpływem grupy.

Sygnały, na które warto zwrócić uwagę – mogą one świadczyć o tym, iż dziecku dzieje się krzywda:

- dziecko jest często wyśmiewane, ośmieszane, poniżane, zmuszane do wykonywania poleceń kolegów

- może szukać swoich rzeczy, które często są chowane, rozrzucane albo niszczone

- ma wyraźne ślady zadrapań, sińce, podarte i zniszczone ubranie

- często płacze i wygląda na osobę smutną, nieszczęśliwą

- jest izolowane, nie zapraszane do wspólnych działań,

- traci zainteresowanie nauką, pogarszają się jego stopnie.

Głównym naszym celem jest eliminowanie tych zachowań na terenie szkoły:

- na bieżąco rozpoznajemy przyczyny takich zachowań agresywnych

- szczególna opieką otaczamy dzieci wykazujące trudności w nauce, dzieci o zaburzonym zachowaniu, dzieci sprawiające kłopoty wychowawcze, zaniedbane przez środowisko rodzinne.

- prowadzone są na bieżąco rozmowy z uczniami na temat właściwego zachowania się w szkole

- prowadzimy szereg rozmów z rodzicami uczniów o charakterze informacyjnym, profilaktycznym, czasem interwencyjnym

- rozpoznajemy warunki życia i  nauki uczniów – odwiedzamy domy rodzinne celem bliższego poznania sytuacji rodzinnej takiego ucznia

- organizowane są w szkole zajęcia pozalekcyjne

- na korytarzu szkolnym zorganizowane są dyżury nauczycieli

- odbywają się zajęcia w ramach godzin wychowawczych, których głównym celem są działania zmierzające do podnoszenia poczucia bezpieczeństwa oraz zmniejszenia zachowań agresywnych poprzez naukę porozumiewania się, naukę kontroli złości, uczymy rozwiązywać konflikty bez używania siły

- nauczyciele ciągle podnoszą swoja wiedzę w tym zakresie – uczestniczą w kursach, szkoleniach, konferencjach.

    Zachęcam rodziców do tego, aby rozmawiać z dzieckiem na temat szkoły, sytuacji w klasie. Przede wszystkim obserwować swoje dzieci i zwracać uwagę, czy w/w wymienione sygnały nie występują u naszych dzieci.

    Zachęcam do częstych kontaktów z wychowawcą, ze szkołą do podzielenia się swoimi spostrzeżeniami. Może coś Państwa niepokoi. Warto o tym rozmawiać.

    Całkowite usunięcie zachowań agresywnych w szkole raczej nie jest możliwe, natomiast warto dążyć do sytuacji, w której interwencja wobec zachowań agresywnych będzie szybka i skuteczna, co spowoduje zmniejszenie się ich liczby i zapobiegnie przerodzeniu się agresji w przemoc.

    Przeciwdziałanie agresji w szkole wymaga dużego zaangażowania nauczycieli, uczniów i rodziców. Wszyscy pragniemy, aby uczniowie w naszej szkole czuli się bezpiecznie.                                                                 

    Rozwiązywanie problemów agresji na terenie szkoły wymaga systemowego podejścia. Oznacza to, że podejmowane działania muszą mieć charakter ciągły i systematyczny, i muszą objąć całą społeczność szkolną – nauczycieli, rodziców i uczniów. Muszą istnieć, wspólne dla wszystkich zasady i procedury interwencji i postępowania w przypadkach agresji i przemocy.

    Działania zapobiegające agresji i przemocy w szkole powinny być realizowane w kilku obszarach:

     na poziomie całej szkoły

•         diagnoza problemu

•         szkolenia dla nauczycieli

•         edukacja rodziców, spotkania ze specjalistą

•         stworzenie jasnego systemu i zasad szkolnych oraz konsekwencji za ich nieprzestrzeganie

•         współpraca szkoły ze środowiskiem lokalnym

•         lepszy nadzór nad uczniami podczas przerw

 

      na poziomie klasy

•          wspólnie ustalone zasady mające na celu zapobieganie agresji, w tym także jasno określone sankcje

•          zajęcia profilaktyczne dla uczniów

•          regularne rozmowy z uczniami na temat problemów klasowych

•          spotkania z rodzicami

•          nagradzanie dobrych zachowań dzieci.

   Zapraszam do współpracy! Bożena Oleszko